Η χώρα έχει ανάγκη από πολιτική συμμαχιών και υπέρβαση των όποιων μονοκομματικών αντιλήψεων. Το 2012 υπογράμμισα ότι η κυβέρνηση που θα κληθεί να βγάλει τη χώρα από τα Μνημόνια και τη διεθνή απαξίωση θα ήταν μια «Κυβέρνηση σωτηρίας». Οχι «Αριστεράς». Διότι όπως δείχνει η διεθνής πείρα, η ονομασία μιας κυβέρνησης δεν καθορίζεται από τις δυνάμεις που τη συναπαρτίζουν, αλλά από το πρόγραμμά της. Για αυτό αμέσως μετά την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια θα έπρεπε να αλλάξει η σύνθεση της κυβέρνησης. Να διαχωριστούν οι αριστερές δυνάμεις της από τους «βέρους δεξιούς» εντός των ΑΝΕΛ και να αναζητηθεί μια μεγάλη συμμαχία ανάμεσα στα κόμματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς και οικολογίας, τους σοσιαλιστές και τους αριστερούς σοσιαλδημοκράτες. Αυτό ορισμένοι έδειξαν να μην το κατανοούν έγκαιρα, ανεξάρτητα αν σήμερα το στηρίζουν με τρόπο «γιορτινό».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή