Mε τον Τσίπρα, τελικώς, ισχύει ό,τι με τον Μακρόν: Ο έλληνας Πρωθυπουργός είναι σήμερα αντιδημοφιλής, διότι στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ δημοφιλής. Αυτό που συνέβη είναι ότι για ένα σύντομο διάστημα είδε τη στήριξη στο πρόσωπό του να αυξάνει ραγδαία, οδηγώντας τον, αρχές του 2015, στο Μαξίμου και διατηρώντας τον εκεί και μετά τις κάλπες του Σεπτεμβρίου, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Και τι ήταν αυτό που τον οδήγησε στην εξουσία; Η λαϊκίστικη «επένδυση» σε σκάνδαλα και «σκάνδαλα» των προηγουμένων. Και πάλι πέραν τούτου ουδέν. Συγκεκριμένη πολιτική δεν υπήρχε, ρεαλιστική πρόταση στην ουσία δεν εκφράσθηκε, πρόγραμμα δεν κατατέθηκε. Ηταν ψήφος διαμαρτυρίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή