«Είναι μια μικρή αχτίδα φωτός που βγαίνει από τα βάθη του Βεζούβιου όπου βρίσκεται η ιταλική Αριστερά». Από τον λυρισμό ενός γάλλου δημοσιογράφου, του Λοράν Ζοφρέν της «Libération», είναι προτιμότερη αυτή τη φορά η πρόζα ενός ιταλού ηθοποιού: «Σας το λέω εγώ που ήμουν και θα είμαι πάντα αριστερός» λέει ο Μάσιμο Γκίνι. «Πώς να το πω, το να είσαι αριστερός είναι καμιά φορά πολύ κουραστικό. Δεν είναι όπως όταν είσαι με τη Δεξιά όπου κάνει κουμάντο ένας κι εσύ για να είσαι με τη Δεξιά αρκεί να υπακούς σε εκείνον που κάνει κουμάντο χωρίς να μιλάς. Το να είσαι αριστερός σημαίνει να έχεις να κάνεις με όλους εκείνους που έχουν και από μία γνώμη, με όλους εκείνους που έχουν και από μία λύση στα προβλήματα, να είσαι με τους τσακωμούς και τα βάσανα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή