«H λέξη όραμα κατάντησε ανέκδοτο»

Το Καφενείο στο ανακαινισμένο «Αλσος» έχει μεγάλες τζαμαρίες που «βλέπουν» στο Πεδίον του Αρεως. «Βλέπουν» όμως και σε μια άλλη εποχή που δεν οριοθετείται χρονικά αλλά, κυρίως, συναισθηματικά. Σε αυτές τις ρωγμές εντός μας όπου συμφιλιωνόμαστε με τη νοσταλγία και εκείνη μας το ανταποδίδει αφού από παθητική ψυχική κατάσταση γίνεται ενεργητική και ενδυναμώνει τις αντοχές μας για το μέλλον. Ο ήχος από το τάβλι – που διαθέτει το καφενείο και παίζουν σε κάποιο τραπέζι – δεν είναι ενοχλητικός. Η άνοιξη απ’ έξω αργοσαλεύει. Κάπως σαν προανάκρουσμα υπόσχεσης του στίχου του Διονύση Σαββόπουλου «Καλοκαίρι, η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει…».