Το Νομπέλ Λογοτεχνίας του 1960

«”Θα σας κάνω να κλάψετε, περισσεύει ανάμεσά μας η χάρη. Να κλάψετε από χάρη, όχι από πόνο, λέει ο Τραγουδιστής του τραγουδιού του πιο όμορφου· Κι απ’ αυτή την αγνή της καρδιάς έξαψη που αγνοώ την πηγή της, Οπως κι από κείνη την αγνή θαλασσινή στιγμή που προηγείται της αύρας…”. Μιλούσε έτσι άνθρωπος θαλασσινός, με θαλασσινού ανθρώπου τις φράσεις. Υμνούσε έτσι, ψάλλοντας τον έρωτα και την πεθυμιά της θάλασσας Και προς τη θάλασσα, ολόγυρα, ξανά το κελάρυσμα ετούτο των πηγών της απόλαυσης…». Η ελεύθερη στίξη είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του ρυθμού στα «Ακτοσημεία» του Saint-John Perse (εκδ. Ικαρος, μτφ. Ελένη Κόλλια, σελ. 226, τιμή 14,90 ευρώ), του κορυφαίου γάλλου ποιητή ο οποίος κέρδισε το Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1960. Στην έκδοση μάλιστα, που κυκλοφορεί για πρώτη φορά ολοκληρωμένη στα ελληνικά, περιέχεται η ομιλία του από την τελετή απονομής του βραβείου στις 10 Δεκεμβρίου 1960: «Περισσότερο από τρόπος γνώσης, η ποίηση είναι πρωτίστως τρόπος ζωής – και μάλιστα ζωής εντελούς. Ο ποιητής υπήρχε μέσα στον άνθρωπο των σπηλαίων, θα υπάρχει στον άνθρωπο των ατομικών εποχών διότι είναι εγγενές κομμάτι του ανθρώπου… Οταν καταρρέουν οι μυθολογίες, στην ποίηση είναι που βρίσκει καταφύγιο το θείο…». Στην έκδοση περιλαμβάνεται και η συλλογή «Πουλιά», μια σειρά δεκατριών ποιημάτων που είχαν αρχικά γραφτεί για να συνοδεύσουν έργα του ζωγράφου Ζορζ Μπρακ. O Saint-John Perse γεννήθηκε στη Γουαδελούπη το 1887 (ψευδώνυμο του Alexis Saint-Leger Leger). Σπούδασε στα Πανεπιστήμια του Μπορντό και του Παρισιού και εισήχθη στο γαλλικό διπλωματικό σώμα το 1914. Από το 1932 έως το 1940 διετέλεσε γενικός γραμματέας στο υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας, απ’ όπου αποπέμφθηκε εξαιτίας της στάσης του εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας. Αυτοεξορίστηκε στις ΗΠΑ το 1941. Μεταξύ άλλων στα ποιητικά του έργα συγκαταλέγονται τα «Ανάβαση», «Χρονικό», «Χιόνια». Πέθανε το 1975 στο Παρίσι.