Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπαναστασίου (1876-1936), που είχε εργασθεί επίμονα στον Μεσοπόλεμο για τη διαβαλκανική συνεργασία, συνήθιζε να λέει ότι τα Βαλκάνια είναι «περιπλόκως περιπεπλεγμένη περιπλοκή». Είναι υπεραισιόδοξοι όσοι πιστεύουν ότι οι Συμφωνίες του Ντέιτον ή των Πρεσπών έθεσαν οριστικό τέλος στις κυριολεκτικά προαιώνιες βαλκανικές διαμάχες. Τα βαθύτερα ενδιάθετα, τα συλλογικά υποσυνείδητα και οι αταβισμοί στην πολύπαθη Βαλκανική Χερσόνησο, αυτά που παράγουν τα πολιτικά γεγονότα και τις αντιδράσεις των βαλκανικών λαών, επιβιώνουν πανίσχυρα και απτόητα. Για αυτό και συχνά μοιάζουν ακατανόητα στους δυτικούς διεθνολόγους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή