Υπάρχουν στη ζωή όλων μας διαβάσματα και ακούσματα που ανεπιδίωχτα έχουν καταγραφεί μέσα μας με έναν τρόπο τόσο ανεξίτηλο ώστε θα τα λογάριαζε κανείς ως μια ισόβια περιουσία. Το αξιοπερίεργο και αξιοθαύμαστο ταυτόχρονα είναι ότι τα διαβάσματα δεν έχουν σχέση για παράδειγμα ούτε με βιβλία όπως είναι «Οι σημειώσεις του Μάλτε Λάουριτς Μπρίγκε» του Ρίλκε ή οι «Δοκιμές» του Σεφέρη και τα ακούσματα δεν αφορούν κάτι που είπε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος μιλώντας για την Κύπρο στην Ακαδημία Αθηνών ή ο Ουμπέρτο Εκο μιλώντας όταν ήρθε στην Αθήνα για τον «Συγγραφέα και τον ερμηνευτή του» στο Ιδρυμα Λάτση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή