Γνώρισα τον Γιώργο Κυρίτση, χιουμορίστα. Εκανε χοντρά αστεία, τα δημοσίευε στον Τύπο, έτσι έγινε ευρύτερα γνωστός. Θα μπορούσε να είναι «δικός μας», αλλά ένα μέρος του χιούμορ του ήταν άγριο, απέναντι. Ηταν θέμα χρόνου να βρεθούμε και τοις πράγμασι απολύτως απέναντι, κι αυτό έγινε τον Δεκέμβριο του 2008, μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου και τα πρωτοφανή επεισόδια που ακολούθησαν, τα οποία σηματοδότησαν την κατάρρευση του αθηναϊκού κέντρου ως κελύφους κοινωνικής και οικογενειακής ζωής. Προκαλώντας ζημιές και στο Κολωνάκι, στην απάτητη «Σκομπία» του 1944, οι ταραξίες της εποχής έπαιρναν τη ρεβάνς. Κι ανάμεσα στους απολογητές τους ήταν ο Αλέξης Τσίπρας και, μαζί του, ο Γιώργος Κυρίτσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή