Η Μαράια Κάρεϊ στην Ανγκόλα

«Αυτό που θέλει το Πεκίνο στην Ανγκόλα είναι το ίδιο με αυτό που θέλει παντού: τις πρώτες ύλες για την κατασκευή των προϊόντων του και πολιτική σταθερότητα για να διασφαλίσει την ομαλή ροή αυτών των υλών και των αγαθών. Ετσι, αν ο πρόεδρος Ζοζέ Εντουάρντο ντος Σάντος, ο οποίος κατέχει την εξουσία επί τριάντα έξι χρόνια, αποφασίσει να πληρώσει 1 εκατ. δολάρια για να τραγουδήσει η Μαράια Κάρεϊ στα γενέθλιά του, όπως έγινε το 2013, αυτό είναι δική του υπόθεση. Οπως είναι και υπόθεση των Μπούντου, από τους οποίους προέρχεται ο Ντος Σάντος, να συνεχίσουν να είναι η κυρίαρχη δύναμη. Η ανάμειξη της Κίνας αποτελεί μια ελκυστική προοπτική για πολλές αφρικανικές κυβερνήσεις. Το Πεκίνο και οι μεγάλες κινεζικές εταιρείες δεν κάνουν αδιάκριτες ερωτήσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν απαιτούν οικονομικές μεταρρυθμίσεις, ούτε καν ενδιαφέρονται για το αν κάποιοι Αφρικανοί ηγέτες καταχρώνται τον πλούτο των χωρών τους, όπως κάνουν ενδεχομένως το ΔΝΤ ή η Παγκόσμια Τράπεζα. Για παράδειγμα, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εταίρος του Σουδάν, πράγμα που εξηγεί γιατί η Κίνα προστατεύει επί μονίμου βάσεως το Σουδάν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών…».