Η 17Ν δεν αποκαλούσε «μανιφέστα» τα μακροσκελή κείμενά της με τα οποία συνόδευε τις δολοφονίες της. Τα αποκαλούσε «προκηρύξεις». Και έβρισκαν πάντα τη θέση τους στον ελληνικό Τύπο χωρίς να τεθεί από τους ίδιους τους ανθρώπους του Τύπου το ερώτημα που τέθηκε τώρα για το μανιφέστο του Μπρέντον Τάραντ: Δημοσιεύουμε ένα τέτοιο κείμενο; Σε ποιες περιπτώσεις; Υπό ποιες προϋποθέσεις; Και με ποιον σκοπό; Το ερώτημα δεν τέθηκε ποτέ στην Ελλάδα ως μια δύσκολη άσκηση δημοσιογραφίας και δημοκρατίας, η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη απαγόρευσε διά νόμου τη δημοσίευση των προκηρύξεων, αλλά το αποτέλεσμα ήταν να συλληφθούν οι διευθυντές κάποιων εφημερίδων, των εφημερίδων που επέλεγαν να χρησιμοποιούν οι δολοφόνοι ως βήμα, μετατρέποντας την απαγόρευση της δημοσίευσης σε αγώνα για την ελευθεροτυπία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή