Τις ιδεολογικές και πολιτικές του αναφορές δεν τις βρίσκει κανείς μόνο στα προφανή, μπορεί να τις βρει ακόμη και εκεί που δεν πηγαίνει ο νους του. Δεν τις βρίσκει μόνο στη Βενεζουέλα του Μαδούρο ή τη Βολιβία του Μοράλες (φωτογραφία). Τις βρίσκει και στη Ζάμπια της Αφρικής. Σε αυτή τη χώρα, μας πληροφορεί το «Λεξικό της Αφρικανικής Πολιτικής» που κυκλοφόρησε μόλις από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Οξφόρδης, είχε εισαχθεί κάποια στιγμή ο όρος «η πολιτική του καρπουζιού». Ο όρος αναφέρεται σε εκείνους που δημοσίως δηλώνουν ότι υποστηρίζουν ένα κόμμα, ενώ στην πραγματικότητα ανήκουν σε ένα άλλο. Γιατί καρπούζι; Επειδή οι οπαδοί του αντιπολιτευόμενου Ενωμένου Κόμματος Εθνικής Ανάπτυξης, το χρώμα του οποίου ήταν τότε κόκκινο, προσποιούνταν πως υποστήριζαν το κυβερνών και πράσινο Πατριωτικό Μέτωπο επειδή φοβούνταν τα αντίποινα της εξουσίας. Με βάση τα χρώματα των δύο κομμάτων, οι πολίτες αυτοί περιγράφονταν ως «πράσινοι απέξω και κόκκινοι μέσα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή