Η ακτινογραφία των εισοδημάτων και των φόρων, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις του 2018, αποτυπώνει μια πραγματικότητα για την οικονομία που δεν επιτρέπει κανέναν εφησυχασμό. Πολλά νοικοκυριά διαβιούν σε καθεστώς ανέχειας, ενώ την τελευταία τετραετία χάθηκαν εισοδήματα ύψους 2,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό σημαίνει πως η μεσαία τάξη συνεχίζει να συρρικνώνεται και η φτώχεια να αυξάνεται.

Είναι μια εικόνα παρακμής που πιστοποιείται και από την έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για την ευτυχία. Η χώρα μας γίνεται όλο και πιο φτωχή, όλο και πιο δυστυχισμένη – η Ελλάδα έχασε τρεις θέσεις μέσα σε έναν χρόνο για να βρεθεί στην 82η από την 79η θέση. Την ίδια ώρα μια χώρα του ευρωπαϊκού Βορρά, η Φινλανδία, φιγουράρει ως η πιο ευτυχής στον κόσμο.

Η χώρα μας οφείλει πλέον να θέσει τον πήχη ψηλά. Η κατάσταση μπορεί να αναστραφεί, η ελληνική κοινωνία έχει και τις δυνάμεις και τη διάθεση να βγει από τον φαύλο κύκλο της κρίσης και να επουλώσει τις πληγές που άφησε αυτή η δεκαετία στο σώμα της. Θα χρειαστεί ωστόσο τη βοήθεια του πολιτικού συστήματος. Χωρίς πολιτική κατεύθυνση και αποφάσεις, ή μάλλον χωρίς τις σωστές πολιτικές αποφάσεις, η ελληνική κοινωνία θα παραμείνει καθηλωμένη.

Ο πόλεμος κατά της φτώχειας και της δυστυχίας πρέπει να γίνει εθνική υπόθεση. Το εθνικό συμφέρον επιβάλλει να παραμεριστούν πια οι ανέξοδες αντιπαλότητες για να επιτευχθεί επιτέλους ο στόχος της εθνικής ανάταξης.