Ενας Θεός που κρατάει τη φωτιά για πάρτη του και την παραχωρεί στους θνητούς μόνον με τη μορφή κεραυνού, είναι ένας Θεός που θέλει να σου φάει τα συκώτια. Οπως έκανε τότε που ο Προμηθέας του υφάρπαξε τη θεία ύλη και την έκανε αναπτήρες να τους έχουμε για τις λαμπάδες μας του Πάσχα να βάζουμε φωτιά οι πισινοί στο μαλλί των μπροστινών μας. Εν τω μεταξύ, και μέχρι να πέσουν έξωθεν του Παναγίου Τάφου οι πρώτες ψιλές μεταξύ των ρασοφόρων, το πρωθυπουργικό αεροπλάνο της Ελλάδος περιμένει την ιερή μολότοφ με τις τουρμπίνες του στο ρελαντί και τις άσπρες δερμάτινες πολυθρόνες του πανικόβλητες. Δεν πιστεύω να στάξει κερί ή να πέσει καμιά καψαλήθρα στην αγία τράπεζα επί της οποίας γευμάτιζαν συχνά η Περιστέρα με τα παιδιά, ο Τέρενς Κουίκ και ο Πάνος ο Καμμένος; Χίλιες φορές καλύτερα να μείνει η ταπετσαρία, έτσι όπως είναι, με τις λαδιές και τις δαχτυλιές από μερέντα για να ξέρουμε κι εμείς ποιος μας δουλεύει καλύτερα: Ο Θεός ή ο διάβολος;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ