Κάθε μέρα εκσφενδονίζουν και από ένα πυρότουβλο. Ανελλιπώς. Δεν τους προλαβαίνεις – την μια η «πλατιά απεύθυνση», την άλλη η «ολιγαρκής αφθονία», την επόμενη οι «δολοφονημένοι νεκροί που πρέπει να εγερθούν και να ζητήσουν συγνώμη από τους φονιάδες τους». Και την επαύριο οι μολότοφ που δεν καίνε, αλλά είναι πολύ πιο δροσιστικές κι από παγάκια τον Ιούλιο. Η Μαρφίν; Αυτή δεν υπάρχει με βάση τα διπλά μέτρα και σταθμά, τους χρήσιμους ή όχι δολοφονημένους, και ωχριά ενώπιον των ηρωικώς πεσόντων της ΕΡΤ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή