Νήαρ Ηστ και Εθνικός Αστέρας

Είναι ωραίες οι εκθέσεις. Σε ταξιδεύουν στον χρόνο, σου δίνουν τη δυνατότητα να κάνεις βήματα προς τα πίσω που όμως θα σου γεμίσουν την ψυχή. Τέτοια είναι η έκθεση φωτογραφίας που εγκαινιάζεται αύριο το απόγευμα στην Καισαριανή, στο δημαρχείο της πόλης. Κοντά έναν αιώνα έχει αθλητική υπόσταση αυτή η γειτονιά. Το ’22 ήρθαν οι πρόσφυγες. Και πέντε χρόνια μετά, το 1927, ίδρυσαν τον Εθνικό Αστέρα και τη Νήαρ Ηστ. Δύο σωματεία με ξεχωριστή ιστορία που έγιναν σήμα-κατατεθέν της πόλης. Οι κάτοικοι αγκάλιασαν τις ομάδες αυτές. Ανέβηκαν μαζί τους ψηλά και δάκρυσαν όταν τις είδαν να ξεθωριάζουν, να πέφτουν χαμηλά και να μην είναι πλέον στο προσκήνιο. Κάποτε τις συζητούσε όλη η Ελλάδα. Τώρα σιωπή… Γιατί μοιάζουν με ομάδες που έχουν κλειστεί στα όρια της Καισαριανής και δυσκολεύονται να ανοίξουν βηματισμό. Κι έτσι, όμως, αξίζουν της ιδιαίτερης προσοχής μας. Στο μπάσκετ, ο αξέχαστος Κώστας Πολίτης άφησε τη σφραγίδα του και ως τεχνικός όταν έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης. Στο ποδόσφαιρο, ο Μιχάλης Κρητικόπουλος, ο καλοκάγαθος …«Βαρβάρα» των γηπέδων και της νιότης μας, έφυγε πολύ πρόωρα. Δεν έχει νόημα εδώ να παραθέσει κάποιος ονόματα από άσους που έφτασαν να γίνουν θρύλοι μιας γειτονιάς και να τους μάθει σχεδόν ταυτόχρονα η ελληνική επικράτεια. Πώς να μη θυμηθεί κάποιος βραδιές γεμάτες μπάσκετ στο κλειστό της Καισαριανής; Είναι δυνατόν να λησμονήσεις τις ποδοσφαιρικές μάχες που έδιναν στο γήπεδο-νταμάρι τα παιδιά του Εθνικού Αστέρα στις μικρές κατηγορίες; Και χρόνια πολλά μετά, το γήπεδο-κουκλί που φιλοξένησε το κόκκινο αστέρι ακόμη και στη μεγαλύτερη κατηγορία, μια έδρα που βοήθησε με τη δυναμική της να έρθουν νίκες που άφησαν εποχή.