Θα προξενεί πάντα εντύπωση η ταχύτητα με την οποία εξαφανίστηκε η ευαισθησία των έστω και κατ’ επάγγελμα ευαίσθητων. Και η εντύπωση θα γίνεται όλο και πιο αλγεινή όταν έρχονται στο φως νέα στοιχεία: 83.000 οικογένειες έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα μόνο το 2017 λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τη ΔΕΗ.

Κι όμως. Το κόμμα που άλλοτε ωρυόταν για τους φοιτητές που έχασαν τη ζωή τους από το μαγκάλι σήμερα σιωπά. Δεν συγκινείται κανείς από την περίπτωση του 38χρονου που κάηκε στην Κομοτηνή από κεριά που χρησιμοποιούσε στο σπίτι του επειδή του είχαν κόψει το ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε από εκείνη της μαθήτριας στον Βόλο που διάβαζε τα μαθήματά της κάτω από τη λάμπα του πεζοδρομίου επειδή δεν υπήρχε ρεύμα στο σπίτι της.

Το κόμμα αυτό σιωπά επειδή σήμερα κυβερνά. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι η ευαισθησία έδωσε τη θέση της στην αναλγησία. Είναι και η πολιτική σπέκουλα. Είναι η εκμετάλλευση του πόνου και της δυστυχίας που προκάλεσε σε πολλά νοικοκυριά η κρίση, πόνος και δυστυχία που παρατάθηκαν εξαιτίας των χειρισμών της σημερινής κυβέρνησης, ειδικά το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης ευτυχώς δεν ακολουθούν σήμερα τον ίδιο δρόμο της ψευδοευαισθησίας και της πολιτικής σπέκουλας που είχε ακολουθήσει τότε το κόμμα που κυβερνά. Κι αυτό είναι το πρώτο βήμα για να μην ξεχαστούν, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά να βοηθηθούν ουσιαστικά οι συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη.