17άρηδες

Η κυβερνώσα Αριστερά έχει φροντίσει στην εκλογική διαδικασία του Μαΐου να έχουμε πολλές πρεμιέρες. Από το ντεμπούτο της απλής αναλογικής για τις αυτοδιοικητικές μέχρι την επίσημη πρώτη του δικαιώματος ψήφου στους 17άρηδες. Με την ασφάλεια που δίνει η χρονική απόσταση από τη θεσμοθέτηση των συριζαϊκών αλλαγών στον εκλογικό νόμο, μπορεί κανείς να υποθέσει πως η ψήφος των 17χρονων είχε σαφέστατα παρόμοιο σκεπτικό με την επιμονή για την καθιέρωση της απλής και άδολης αναλογικής. Οι νεαρές ηλικίες ήταν – από τα πέτρινα χρόνια του 4% μέχρι και τότε που η ελπίδα ερχόταν – προνομιακό ακροατήριο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Εξού κι οι πολιτικοί τους αντίπαλοι μιλούσαν για «προληπτική προσπάθεια αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος». Στη λογική «δίνουμε δικαίωμα ψήφου σε αυτούς που θα ψηφίσουν εμάς κι όχι τους άλλους». Η σκέψη δεν ήταν άστοχη. Ούτε ο τακτικισμός κακός. Μόνο που, όπως έλεγε κι ένας γερμανός στρατάρχης, ένα σχέδιο μάχης έχει διάρκεια ζωής όσο τα πρώτα λεπτά της μάχης. Κι από τον Ιούλιο του 2016 που νομοθετήθηκε πέρασε καιρός.