Με δύναμη από τον άνθρωπο

Εχω προλάβει την εποχή του ενιαίου Γυμνασίου, τότε που, μετά την τρίτη τάξη, χωριζόμαστε σε Κλασικό και Πρακτικό ανάλογα με τις σπουδές που επρόκειτο να ακολουθήσουμε. Τα «κουτάκια» ήταν απολύτως καθορισμένα. Οι των «θετικών» επιστημών – λες και οι υπόλοιπες ήταν αρνητικές – αυτοί που θα ακολουθούσαν «εργαστηριακή κατεύθυνση» όπως, ατύπως, λέγαμε τότε εννοώντας αυτούς που θα έμπαιναν σε πανεπιστημιακά εργαστήρια, οι «μαθητές των αριθμών και των εξισώσεων» πήγαιναν στο Πρακτικό. Εμείς, οι «μαθητές των κειμένων», οι καλλιτεχνίζοντες και οι ονειροπόλοι, αυτοί που θέλαμε να ακολουθήσουμε τις ανθρωπιστικές επιστήμες, πηγαίναμε στο Κλασικό.