Ο παππούς μου Θεόδωρος Κλήμεντος, εκ Κωνσταντινουπόλεως, ήταν μανιώδης κυνηγός – ανέβαινε στα βουνά με το δίκαννο, το σκυλί, και φορώντας πάντα καινούργιο κοστούμι. Δίπλα του είχε, ως συνοδό, κάποιον ολίγον sui generis που του κρατούσε μια τσάντα, για να βάζει μέσα τα θηράματα. Λαγούς, πέρδικες, τσίχλες, και λοιπά. Αυτόν τον έλεγαν «ο τσάντατζης του Κλήμεντου». Οταν επέστρεφαν από κάθε κυνήγι, ο παππούς του έδινε το ένα τρίτο των θηραμάτων κι έτσι πορεύονταν και εκείνος φορολογώντας ένα μέρος της λείας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή