Κάθε Σαββατοκύριακο, στο Παρίσι και σε άλλες γαλλικές πόλεις, το μαύρο μπλοκ των Κίτρινων Γιλέκων, λεηλατεί επιχειρήσεις και βάζει φωτιά σε οχήματα. Στην Αθήνα, την ίδια μέρα και ώρα, έχουν ραντεβού στη γωνία Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα τα παιδιά που ο κ. Δραγασάκης θεωρεί «δικά του» και ο κ. Σκουρλέτης «κοινωνικούς αγωνιστές». Τα δυο αυτά φαινόμενα διαφέρουν, αλλά περισσότερο διαφέρουν οι αντιδράσεις εκ μέρους της ηγεσίας και του κοινού: στη Γαλλία, η προεδρία δέχεται σκληρές επικρίσεις, όχι εξαιτίας του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων, αλλά κυρίως εξαιτίας της αδυναμίας της να ελέγξει τη βία στους δρόμους. Αντιθέτως, εμείς, μετά από τόσες δεκαετίες μιθριδατισμού, έχουμε αποκτήσει αντοχή και ένα είδος υστερικής τυφλότητας στη βία -και σε πολλά άλλα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή