Εκλογές βίας και νοθείας

Ας υποθέσουμε ότι η ιδέα να καταργηθούν οι φοιτητικές εκλογές είναι το ένα άκρο. Δεν είναι όμως ό,τι γίνεται σήμερα το άλλο; Δεν είναι ακραίο να μη γίνονται εκλογές σε ένα πανεπιστήμιο εξαιτίας των επεισοδίων όπως έγινε στο Πάντειο; Δεν είναι ακραίο να εξαφανίζονται κάλπες ή να υπάρχουν διαφορετικές κάλπες και εξίσου ακραίο να βγάζει κάθε φοιτητική παράταξη τα δικά της αποτελέσματα; Δεν είναι ακόμη πιο ακραία η μετατροπή της πανεπιστημιακής ζωής σε κομματικό εργαστήριο και ακόμη περισσότερο ακραίο μια κορυφαία διαδικασία μαζικής συμμετοχής, όπως είναι οι εκλογές, να αφορά κυρίως μια συνδικαλισμένη μειοψηφία, την ελίτ των επαγγελματιών του είδους, ενώ την ίδια ώρα η πλειονότητα να εξωθείται στην αδιαφορία ή ακόμη και την αποστροφή;