Το ζητούμενο για την Ελλάδα

Η αμερικανοτουρκική αντιπαράθεση χτυπάει κόκκινο. Οι δημόσιες αντεγκλήσεις μεταξύ υπουργών, οι εκατέρωθεν απειλές και η αμοιβαία περιφρόνηση επιβεβαιώνουν το εκρηκτικό κλίμα στις σχέσεις Ουάσιγκτον -Αγκυρας. Ο μεν Ερντογάν θεωρεί ότι το αμερικανικό κατεστημένο τον έχει διαγράψει από τη λίστα των επιθυμητών εταίρων και αποδίδει δόλο στις κινήσεις των Αμερικανών, με απώτερο σκοπό την εκδίωξή του. Πιστεύει ότι κύκλοι των ΗΠΑ ενορχήστρωσαν το αποτυχημένο πραξικόπημα από κοινού με τον Γκιουλέν (που δεν τον επιστρέφουν παρά τα συνεχή αιτήματα) και πως το τελευταίο χρονικό διάστημα πολεμούν τον Ερντογάν με την οικονομία. Χρεώνει στους οίκους αξιολόγησης που υποβαθμίζουν την τουρκική οικονομία πολιτικές σκοπιμότητες και θεωρεί ότι η κρίση είναι τεχνητή και αποτέλεσμα των πιέσεων της Ουάσιγκτον που καταλήγουν σε συνεχείς υποτιμήσεις της τουρκικής λίρας. Στο εσωτερικό του αφήγημα, οι ΗΠΑ έχουν προ πολλού πάψει να είναι μία συμμαχική δύναμη, συχνά μάλιστα τις κατακεραυνώνει δημοσίως για την υποκρισία τους και κυρίως για τη στήριξή τους στους μεγάλους εχθρούς της Αγκυρας, τους Κούρδους της Συρίας και τον Γκιουλέν.