Χρειάστηκαν δεκαετίες παραζάλης και απαιτήθηκαν εθνικές ήττες και πολλαπλοί αιματηροί εθνικοί διχασμοί μέχρι, επιτέλους, ο Ελληνισμός να κατανοήσει το αυτονόητο: ότι για την Ελλάδα και την Κύπρο η σχέση με τη Δύση είναι ύψιστης υπαρξιακής σημασίας. Σχέση που οι ίδιοι θέσαμε πολλές φορές σε αμφισβήτηση προκαλώντας μύρια όσα δεινά. Οποτε η Ελλάδα ταυτίστηκε με τη Δύση βγήκε ισχυρότερη, ενώ όποτε βρέθηκε απέναντι υπέστη τραγωδίες. Δύση νοούνται πάντοτε οι μεγάλες ναυτικές δυνάμεις: η Αγγλία, η Γαλλία και, από τον 20ο αιώνα, οι ΗΠΑ. Ούτε οι μεγάλες δυνάμεις της Μεσευρώπης, ούτε, πλην μίας περιόδου στον 19ο αιώνα, η Ρωσία. Σήμερα, με τη βοήθεια του μεγαλομανούς Ερντογάν, γινόμαστε ξανά το σύνορο της Δύσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή