Η σύζευξη Σοσιαλδημοκρατίας και Ριζοσπαστικής Αριστεράς παραβλέπει μια θεμελιώδη αντίφαση. Η Σοσιαλδημοκρατία αποδέχεται ότι ο καπιταλισμός δεν είναι εξ ορισμού κακός και ότι οι στοχευμένες παρεμβάσεις του κράτους μπορούν να τον εξανθρωπίσουν. Αντιθέτως, για τη Ριζοσπαστική Αριστερά ο καπιταλισμός είναι εξ ορισμού κακός, άδικος και απάνθρωπος – όπως θα συνέβαινε με τον ΕΝΦΙΑ, ο καπιταλισμός «δεν διορθώνεται, καταργείται». Εφόσον η Σοσιαλδημοκρατία και η Ριζοσπαστική Αριστερά διαφωνούν σε αυτό το κεφαλαιώδες ζήτημα, σε τι μπορεί να συνίστανται οι εκσκαφές για τη θεμελίωση «Γέφυρας» μεταξύ τους; O μόνος τρόπος να συναντηθούν είναι ένας από τους δύο να αλλάξει όχθη. Είτε το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξαναγίνει «επαναστατικό», να επιστρέψει δηλαδή κάπου μεταξύ ΠΑΚ και 3ης Σεπτέμβρη, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει πρώην ριζοσπαστικός και να προσδεθεί στον καπιταλισμό προκειμένου να τον διορθώσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή