Μας συμφέρει η «στριμωγμένη» Τουρκία;

Κάθε φορά που μια σημαντική χώρα, κυρίως οι ΗΠΑ, αναγγέλλει ένα μέτρο εναντίον της Τουρκίας, η πλευρά μας κατά κανόνα αγαλλιάζεται και ευφραίνεται στη λογική ότι οποιαδήποτε κίνηση στρέφεται εναντίον της Τουρκίας είναι αξιωματικά και αυτομάτως υπέρ ημών. Η στάση αυτή μαρτυρεί μια απλοϊκή, επιφανειακή προσέγγιση της πραγματικότητας αφενός, αλλά και την απουσία μιας καλά επεξεργασμένης, μακροχρόνιας στρατηγικής απέναντι στην Τουρκία αφετέρου. Σε τι ακριβώς θα πρέπει να αποβλέπει μια μακροχρόνια στρατηγική για την Τουρκία είναι προφανές: στην προστασία και ανεξαρτησία της χώρας και στην επίλυση των οποιωνδήποτε προβλημάτων με τη γείτονα χωρίς οποιαδήποτε βλάβη στα πραγματικά ελληνικά προβλήματα (και όχι φαντασιώσεις). Η μη επίλυση των προβλημάτων (με αναπόφευκτα ορισμένους οριακούς συμβιβασμούς – χωρίς κάποιον συμβιβασμό δεν υπάρχει λύση) δεν εξυπηρετεί πρωτίστως την Ελλάδα και για πολλούς λόγους. Πρώτον, γιατί το κόστος (οικονομικό, πολιτικό κ.λπ.) της μη λύσης είναι τεράστιο, δεύτερον, γιατί διευρύνεται από πλευράς Τουρκίας η ατζέντα θεμάτων εις βάρος μας με την πάροδο του χρόνου, όπως δείχνει άλλωστε η εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών κ.α.