Ο καρκίνος ουροδόχου κύστης είναι μια συχνή κακοήθεια. Η πλειοψηφία των ασθενών  διαγιγνώσκεται με τοπική μη διηθητική νόσο και η αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη διουρηθρική εξαίρεση της νόσου και πιθανώς την ενδοκυστική χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής. Αρκετοί όμως ασθενείς διαγιγνώσκονται με διηθητική νόσο για την αντιμετώπιση της οποίας απαιτείται ριζική τοπική αγωγή (ριζική χειρουργική ή ακτινοθεραπευτική αντιμετώπιση). Σε περιπτώσεις ανάπτυξης μεταστάσεων, οι ασθενείς πρέπει να αντιμετωπισθούν με συστηματική θεραπεία. Για τουλάχιστον 30 χρόνια η συμβατική χημειοθεραπεία με βάση τα ανάλογα της πλατίνας αποτέλεσε το μοναδικό όπλο μας. Η αλλαγή στη θεραπευτική της νόσου, ξεκίνησε την τελευταία τριετία με την ανοσοθεραπεία, η οποία προσφέρει σημαντικές ανταποκρίσεις σε ένα ποσοστό ασθενών και πλέον ανοσοθεραπευτικοί παράγοντες έχουν λάβει έγκριση για τους ασθενείς που έχουν υποτροπιάσει έπειτα από χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνα καθώς και για αυτούς που δεν είναι κατάλληλοι για θεραπεία με σισπλατίνη και εκφράζουν συγκεκριμένο βιοδείκτη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή