Είναι, δυστυχώς, κοινοβουλευτική συνήθεια εμπεδωμένη, όταν η Δικαιοσύνη ζητά την άρση της ασυλίας κάποιου βουλευτή, ώστε να κριθεί για κάποιο μη πολιτικό αδίκημα που του αποδίδεται, ο ενδιαφερόμενος να ζητά τη συντεχνιακή αλληλεγγύη των συναδέλφων του, κι εκείνοι να του την προσφέρουν καταψηφίζοντας το αίτημα για άρση ασυλίας. Ακόμη κι αν κατηγορείται για αυτοκινητιστικό. Εχει συμβεί πολλάκις. Αυτό που δεν είχε ξανασυμβεί είναι ένα πολιτικό πρόσωπο, και συγκεκριμένα ο πολύς κ. Πολάκης και ο, κατά δήλωσή του φίλος του, κ. Καμμένος να μην ζητά καν από τους συναδέλφους του βουλευτές να υποστηρίξουν την ασυλία του. Να ζητά να μην μπει καν το θέμα σε ψηφοφορία – ίσως από φόβο πως η συντεχνιακή αλληλεγγύη μπορεί και να μη λειτουργήσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή