Επαναφέρω στη μνήμη την περιπέτεια της αρχαίας λέξης τύραννος. Η πρώτη αυθεντική σημασία έχει να κάνει με την ανάληψη και άσκηση της εξουσίας από άτομο που δεν είναι γόνος, διάδοχος βασιλικού οίκου, κληρονομικής εξουσίας οικογένειας ή γενιάς που αντλεί το κύρος της, τουλάχιστον στην αρχαιότητα, από μια θεϊκή προστασία ή ακόμη και ερωτική συνεύρεση θνητού με θεό. Εξάλλου, έως τις σύγχρονες εποχές, δυναστείες θεωρούνταν ή επιβάλλονταν ως ελέω Θεού, και στην Ευρώπη, αλλά κυρίως στην Ασία και την Αφρική. Με τον καιρό η τυραννίδα ήταν μια αυθαίρετη ανάληψη της εξουσίας και μ’ αυτή την έννοια θα πρέπει να κατανοούμε ιστορικά και τους τριάκοντα τυράννους, ανεξάρτητα από το αν εκείνοι άσκησαν μια βίαιη εξουσία, εγκληματική. Εν τέλει τύραννος και τυραννίδα είναι έννοιες που εκφράζουν την άσκηση της εξουσίας χωρίς νομιμοποίηση είτε από το εθιμικό είτε το κράτος δικαίου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή