Το ασβέστιο, η βιταμίνη D και το… σασί της νταλίκας

Σε λίγες ημέρες οι περισσότεροι δρομείς Μαραθωνίου τελειώνουν πια με τον στόχο τους. Ολοκληρώνουν το ταξίδι και αποκτούν ακόμα ένα πολυπόθητο μετάλλιο Μαραθωνίου. Αντε και μαγνητάκια και φωτογραφίες από εκεί που έτρεξαν. Εκτός από όλα αυτά κάποιοι θα κουβαλάνε και ένα κουρασμένο «σασί». Και λέγοντας «σασί» εννοώ τον σκελετό, τα οστά τους. Σε όλη την προετοιμασία ίσως έδιναν περισσότερη προσοχή στην ενδυνάμωση των μυών, στις διατάσεις και στους μικροτραυματισμούς αυτών. Δυστυχώς όμως και τα οστά επιβαρύνονται. Τα ισχία, οι κνήμες, ακόμα και η λεκάνη και οι σπόνδυλοι. Κάθε φορά που τρέχεις δέχονται κραδασμούς και πιέσεις που για να τα αντέξουν πρέπει να είναι δυνατά και υγιή. Νομίζεις ότι τρέχοντας τα δυναμώνεις. Γελιέσαι, αυτό ισχύει για τις μικρές χαλαρές αποστάσεις. Εσύ που τρέχεις χιλιόμετρα όλη την εβδομάδα, που κάνεις τέμπο και διαλειμματικές, τα καταπονείς. Σκέψου τη διαφορά μεταξύ του αυτοκινήτου σου και μιας νταλίκας που πηγαινοέρχεται Αθήνα – Αλεξανδρούπολη. Αντιλαμβάνεσαι ότι ο μαραθωνοδρόμος είναι η νταλίκα. Και τα οστά του λοιπόν χρειάζονται όλο και περισσότερο ασβέστιο και βιταμίνη D, στοιχεία που τα κάνουν υγιή. Και αυτά τα μαγικά πραγματάκια δεν θα λείψουν μόνο από τα οστά που χρειάζεσαι για το τρέξιμο – δηλαδή τα οστά των ποδιών – αλλά από ολόκληρο τον σκελετό και από άλλα «εξαρτήματα» του σώματος, όπως τα νύχια και τα δόντια. Ετσι θα δεις ύστερα από ένα απαιτητικό πρόγραμμα Μαραθωνίου να έχεις αδύναμα νύχια – αντίο, μανικιούρ. Ευαίσθητα δόντια ή και χαλασμένα – καλώς ήρθες, οδοντίατρε.