Γιατί τόσο σκοτάδι;

Οι εικόνες από τα τεράστια σοκολατένια αβγά (γνωστός ζαχαροπλάστης δημιούργησε ένα τρομερά εντυπωσιακό, βάρους 27 κιλών), αφιερωμένα τα περισσότερα στα παιδιά που βρίσκουν μια ζεστή αγκαλιά σε κοινωνικά ιδρύματα, δημιουργούν νότες αισιοδοξίας. Αβγά από γλυκιά σοκολάτα, μαύρη και λευκή, «στολισμένα» με παπάκια, κουνελάκια, πεταλούδες, μαργαρίτες, ακόμα και φιόγκους. Ολοι, ακόμα και εμείς οι μεγαλύτεροι, νιώθουμε να «ταξιδεύουμε» μακριά, τις ημέρες του Πάσχα. Ενα ταξίδι γεμάτο εκτυφλωτικά χρώματα. Ενα ταξίδι με πολύ φως. Η αλήθεια είναι ότι οι εικόνες που αντίκρισα λίγα εικοσιτετράωρα πριν, στο Μουσείο Ακρόπολης, ένα από τα καλύτερα του κόσμου, δεν είχαν καμία σχέση με λάμψη και φως. Οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν 9.30 το βράδυ, όταν βγήκα από το Μουσείο, ύστερα από κάποια εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου. Ακριβώς έξω από την κεντρική πύλη, στην πανέμορφη πάντα Διονυσίου Αρεοπαγίτου (σύμφωνα με διεθνή γκάλοπ, αποτελεί έναν από τους ωραιότερους και ακριβότερους δρόμους στην Ευρώπη), επικρατούσε απόλυτο σκοτάδι. Δεν υπήρχε κανένας φωτισμός, εκτός από… το μικρό φαναράκι το οποίο κρεμόταν στο καρότσι του μικροπωλητή, γεμάτο ξηρούς καρπούς.