Οσο πλησιάζουν οι ευρωεκλογές ολοένα και εντονότερα τίθεται το ερώτημα εάν υπάρχει κάποιο διακύβευμα που να γίνεται κατανοητό από τον μέσο ευρωπαίο πολίτη. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει. Ανάμεσά τους και ο Γ. Πρετεντέρης, ο οποίος έγραφε πρόσφατα ότι «… ο μέσος ψηφοφόρος σε ολόκληρη την Ευρώπη δεν ξέρει γιατί ακριβώς ψηφίζει ούτε αν έχει σημασία τι θα ψηφίσει. Δεν υπάρχει αυτονόητο ζητούμενο. Στις βουλευτικές εκλογές ξέρει ότι βγάζει κυβέρνηση». Η άποψη αυτή είναι ταυτόχρονα σωστή και λάθος. Σωστή, γιατί όντως ο μέσος ψηφοφόρος «δεν ξέρει για τι ακριβώς ψηφίζει». Λάθος, γιατί παρά ταύτα υπάρχει διακύβευμα και επιπλέον με τις εκλογές «βγάζει» και οιονεί κυβέρνηση, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενώ «εκλέγει» τον πρόεδρό της. Αλλά το διακύβευμα των ευρωεκλογών πηγαίνει πολύ βαθύτερα: αφορά τη σταθερότητα, την ευημερία και τελικά τη δημοκρατία στην ίδια την Ευρώπη. Και τούτο γιατί για πρώτη φορά τα αγαθά αυτά – τόσο αυτονόητα για τον μέσο ευρωπαίο πολίτη – απειλούνται. Απειλούνται από τις δυνάμεις του εθνολαϊκισμού που θέλουν να καταλάβουν τώρα και να καταλύσουν την Ευρώπη «εκ των έσω». Να την αλώσουν μέσω της ενίσχυσης της δύναμής τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Μ. Σαλβίνι επιδιώκει π.χ. την ενοποίηση όλων των εθνολαϊκιστικών, ακροδεξιών δυνάμεων σε μια ενιαία πολιτική ομάδα εντός του ΕΚ, ώστε να μπορούν να επιβάλλουν την άποψή τους στη νομοθετική και άλλες διαδικασίες, έστω κι αν όπως όλα δείχνουν πως δεν πρόκειται να έχουν την απόλυτη πλειοψηφία. Αλλά πάντως θα έχουν ενισχυμένη παρουσία – όπως άλλωστε πιστοποιούν και τα αποτελέσματα των εκλογών στη Φινλανδία, όπου το κόμμα των εθνικιστών Φινλανδοί κατέλαβε τη δεύτερη θέση με ποσοστό 17,5% του εκλογικού σώματος.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ