Δεν εκπλήσσει πια ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας. Δεν εκπλήσσει ούτε το γεγονός πως με την επεξηγηματική δήλωση που έκανε μετά τον σάλο που ξέσπασε εμφανίστηκε αμετανόητος. Είναι όμως πολύ δυσάρεστη η έκπληξη από τη στήριξη που προσέφερε ο Πρωθυπουργός στον υπουργό του. Και είναι επειδή η στήριξη ξεπέρασε και αυτά ακόμη τα όρια της ταύτισης: ο Πρωθυπουργός δεν αποστασιοποιήθηκε ούτε κατ’ ελάχιστο από την αθλιότητα που διέπραξε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας.

Ο χώρος της Αριστεράς ήταν πάντα υπερήφανος για το ήθος του. Το ήθος αυτό εξανεμίστηκε από τη συριζαϊκή Αριστερά. Αλλά το άηθες σχόλιο και η αήθης στήριξη του Πρωθυπουργού δεν αφορούν έναν και μόνο πολιτικό χώρο. Η δήλωση του υπουργού είναι εκτός δημοκρατικού τόξου. Και ο Πρωθυπουργός ελέγχεται πλέον για το γεγονός ότι νομιμοποιεί αυτήν την εκτός δημοκρατικού τόξου συμπεριφορά. Αυτή τη συμπεριφορά που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο φασιστική.

Η σημερινή κυβέρνηση έχει αποδείξει πολλές φορές ότι μπορεί να θυσιάσει τα πάντα προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Υιοθέτησε και υπηρέτησε γι’ αυτόν τον σκοπό πολιτικές που ήταν παντελώς ξένες προς την ιδεολογία της. Αλλά το ζήτημα εκφεύγει πια της πολιτικής. Η κυβέρνηση νοιάζεται μόνο για την επιβίωσή της ακόμη και όταν τα μέλη της περιφρονούν τις στοιχειώδεις αρχές του ανθρωπισμού. Οταν τα μέλη της υιοθετούν κατάπτυστες συμπεριφορές που προσβάλλουν την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση.