Κράτος δικαίου

Η εξουσία, ιδίως η κρατική, έχει δύναμη – γι’ αυτό τη λένε και εξουσία. Το μέγεθος και η φύση της δύναμής της είναι τέτοια ώστε με τις αποφάσεις της μπορεί, αν για κάποιο λόγο το θελήσει, ή, έστω, ακόμα και αν λειτουργήσει με επιπολαιότητα, να ισοπεδώσει ανθρώπους. Αυτό ισχύει για όλες τις μορφές εξουσίας και περισσότερο απ’ όλες για τη δικαστική, καθώς εκείνη έχει τη δύναμη να καθορίζει το υπέρτατο αγαθό: την ελευθερία ή τη στέρησή της. Ακριβώς επειδή η δικαστική εξουσία έχει τέτοια ισχύ, που εφαρμόζεται ατομικά, το Σύνταγμα και οι νόμοι έχουν όσο είναι δυνατόν προνοήσει ότι αυτή η δύναμη θα ασκείται μόνον όταν συντρέχουν πραγματικές προϋποθέσεις μα και ότι θα πρέπει γι’ αυτό τελικά να συμφωνήσουν συναρμόδιοι δημόσιοι λειτουργοί. Αποφάσεις σχετικές με τη στέρηση της ελευθερίας δεν είναι – και δεν μπορεί να είναι – υπόθεση ενός.