Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία ανεμίζοντας δύο λάβαρα: Το λάβαρο κατά της διαπλοκής και το λάβαρο κατά του πελατειακού κράτους. Για το πελατειακό κράτος, πριν «αλέκτορα φωνήσαι», καταλάβαμε ότι το «η ελπίδα έρχεται» είναι ουσιαστικά «το έργο επαναλαμβάνεται» είτε μέσω άλωσης του κράτους από τον κομματικό μηχανισμό, είτε με φωτογραφικές προκηρύξεις για γραμματείς υπουργείων, είτε με το προχθεσινό όργιο πελατειακών ρυθμίσεων στο νομοσχέδιο για την παιδεία όπου τοπικοί βουλευτές ίδρυαν πανεπιστημιακά τμήματα με εκπρόθεσμες βουλευτικές τροπολογίες. Και αντί να βάλει φρένο το υπουργείο στις πρακτικές αυτές που στηλίτευε για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, τις επιδοκίμασε μεγαλοπρεπώς κάνοντας δεκτές τις τροπολογίες! Δάσκαλε που δίδασκες…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή