Πράξη 1η: Ολα ξεκινούν με έναν «ελέφαντα στο δωμάτιο». Αλλά, σε αντίθεση με τον όρο της ψυχικής υγείας, αυτόν τον ελέφαντα και τον βλέπουμε απέναντί μας και δεν κλείνουμε ποτέ τα μάτια μας στην παρουσία του. Είναι η εισαγωγική σκηνή του Μπομπ Ουίλσον στον «Οθέλλο» του Βέρντι, την όπερα τεσσάρων πράξεων που μόλις ενέταξε στο ρεπερτόριό της η Εθνική Λυρική Σκηνή για να ανεβάσει στην Ελλάδα το 2020, ως συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ του Μπάντεν Μπάντεν – την πρώτη διεθνή στο πλαίσιο της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για το καλλιτεχνικό πρόγραμμά της (20 εκατ. ευρώ). Ο μεγάλος λαστιχένιος ελέφαντας, λαβωμένος στο έδαφος, την ώρα που ξεψυχά (;), ήταν το εικαστικό εφέ του κορυφαίου αμερικανού σκηνοθέτη στη δική του εκδοχή για το Πασχαλινό Φεστιβάλ της Γερμανίας. Ο Ουίλσον δεν ήταν μόνος του στη «μαρκίζα» της πρόβας τζενεράλε την οποία παρακολουθήσαμε τρεις ημέρες πριν από την πρεμιέρα της παράστασης (στις 13/4). Βλέπαμε μπροστά μας, πάνω στο πόντιουμ, τον 82χρονο Ζούμπιν Μέτα να διευθύνει τη Φιλαρμονική του Βερολίνου (αν και για τους επαΐοντες, το σύνολο βρίσκεται σε τέτοιο επίπεδο, ώστε σχεδόν να παίζει μόνο του ακολουθώντας με τελετουργική ευγένεια τις οδηγίες του μαέστρου). Κι ύστερα κατέκτησαν τη σκηνή οι ερμηνευτές: ο Στιούαρτ Σκέλτον, που, όπως μάθαμε αργότερα μιλάει 9 γλώσσες, η Σόνια Γιόντσεβα – Δυσδεμόνα, που βρίσκεται στο πρώτο στάδιο της εγκυμοσύνης, ο Βλαντίμιρ Στογιανόφ – Ιάγος κ.ά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή