Τα κείμενα του Νίκου Βατόπουλου ως αθηναιογράφου με γοήτευαν όποτε τα τύχαινα στον Τύπο, όμως συγκεντρωμένα στον καλαίσθητο τόμο «Περπατώντας στην Αθήνα», έτσι απανθισμένα και από το ένα στο άλλο, μου αποκάλυψαν τα ενιαία στοιχεία στο ύφος της γραφής του, κυρίως το αισθηματικό φορτίο ή την αισθητική στάση απέναντι στην Αθήνα, θα έλεγα συνεκδοχικά και στον νεοελληνικό βίο, που με λιτό μειλίχιο τρόπο εισηγείται.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή