Με τον κ. Στέλιο πρωτοσυναντηθήκαμε πριν από μερικά χρόνια στον Ημιμαραθώνιο της Αθήνας. Πρωτάρα δρομέας εγώ, δεν τον ήξερα. Θυμάμαι όμως πόσο τον θαύμασα όταν βρεθήκαμε να τρέχουμε δίπλα δίπλα. «Είστε μεγάλη έμπνευση, κύριε» του είπα κι εκείνος χαμογελώντας πλατιά απάντησε: «Να ‘σαι καλά, παιδί μου. Καλό αγώνα!». Με αυτό το στιγμιότυπο ξεκίνησε η κουβέντα μας όταν πριν από λίγες εβδομάδες πήγα στην περιοχή «Βρανάς» του Μαραθώνα και με μεγάλη χαρά τον γνώρισα προσωπικά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή