Μέχρι πριν από λίγα χρόνια το σωφρονιστικό σύστημα βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος λόγω του ότι αδυνατούσε να λάβει μόνιμα μέτρα για την αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού, που παρήγαγε σκληρές συνθήκες κράτησης, προσβάλλοντας την αξιοπρέπεια και παρεμποδίζοντας την επανένταξη. Οι προς αυτό συντρέχουσες αιτίες αφορούσαν επίσης την έλλειψη συνολικού επανασχεδιασμού, την πλειοδοσία των δικαστηρίων στην κατάγνωση υπερβολικών ποινών και την έλλειψη οικονομικών πόρων, που μεσούσης της ελληνικής κρίσης εμπόδιζαν πάγια μακροπρόθεσμα μέτρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή