Διαιτητές και θεατές

Αρχικά, τα νέα για τους άρχοντες των αγώνων: με όσα διαπίστωσαν οι πιστοί (του ποδοσφαίρου!) που παρακολούθησαν το παιχνίδι του Αστέρα με τον ΠΑΟΚ στην Τρίπολη, δεν επιτρέπεται μεγάλη αισιοδοξία για την εγχώρια διαιτησία. Κυρίως δε για όσους αποφασίζουν για τους ορισμούς. Επρόκειτο για ημιτελικό Κυπέλλου κι όμως δεν έφεραν ξένο ρέφερι. Αραγε, με ποια λογική το έκαναν αυτό οι αρμόδιοι; Πότε κρίνουν ότι χρειάζεται να καλείται ένας έμπειρος από το εξωτερικό, προκειμένου να κάνει με επιτυχία τη δουλειά; Διότι αν είχαμε ματς ανάμεσα σε δύο ηχηρά ονόματα, τότε ουδείς αμφιβάλλει πως ο Περέιρα και οι συν αυτώ θα είχαν τρέξει να πετάξουν από πάνω τους την οποιαδήποτε ευθύνη, φωνάζοντας έναν αλλοδαπό. Τώρα, πολύ απλά επιβεβαιώθηκε αυτό που είπε ο Γιώργος Παράσχος περί μεγάλου ψαριού που τρώει το μικρό. Και ουδεμία αντίρρηση ή ένσταση εκφράστηκε από τον οποιονδήποτε. Συνεπώς, για τον επικείμενο τελικό ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ και με δεδομένο ότι ο φανατισμός καλά κρατεί, απαιτείται εγρήγορση και η καλύτερη δυνατή επιλογή. Διαιτητής από το πάνω ράφι, για να ειπωθεί σε μια γλώσσα απλή που την αντιλαμβάνονται αρκετοί στην ΚΕΔ της ΕΠΟ…