Στις 22 Απριλίου του 2012 ένα τηλεοπτικό κανάλι που δεν υπάρχει πια (το Mega) κι ένας δημοφιλής παρουσιαστής που δεν είχε ακόμη δοκιμάσει την τύχη του στην εκλογική αρένα (ο Σταύρος Θεοδωράκης) αποφάσισαν να θίξουν ένα ζήτημα που, αναλόγως της χρονικής συγκυρίας, θα μπορούσε να θεωρηθεί από πικάντικο έως ταμπού: τη φιλία στην πολιτική. Η εκπομπή, ενταγμένη στην πετυχημένη σειρά εκπομπών «Πρωταγωνιστές», έφερε τον εύγλωττο τίτλο «Τρεις φίλοι – Τρία κόμματα», ήταν διανθισμένη με σύντομες παρεμβάσεις της ηθοποιού Ελένης Γερασιμίδου – υποψήφιας με το ΚΚΕ – και της καθηγήτριας Μαρίας Ρεπούση – υποψήφιας με τη ΔΗΜΑΡ -, αλλά ήταν επικεντρωμένη στην κοινή συνέντευξη τριών φίλων που θα κατέβαιναν ως υποψήφιοι στις επικείμενες εθνικές εκλογές με τρία διαφορετικά κόμματα: του σκηνοθέτη/ ηθοποιού Ρένου Χαραλαμπίδη (με τη Νέα Δημοκρατία), του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά (με το ΠΑΣΟΚ) κι εμού (με τον ΣΥΡΙΖΑ). Καθώς η εκπομπή προβλήθηκε στο πικ της προεκλογικής περιόδου, μόλις δύο εβδομάδες πριν από την προσφυγή στις κάλπες, ήταν αναμενόμενο να αντιμετωπιστεί – όπως και αντιμετωπίστηκε – με τη μέγιστη δυνατή καχυποψία. «Τι ακριβώς θέλουν να μας πουν αυτά τα τυπάκια;» αναρωτιoύνταν οι πιο καλόπιστοι. «Μήπως ότι η προσωπική φιλία επικρατεί της κομματικής επιλογής; Οτι εάν αύριο βρεθούν πολιτικά αντιμέτωποι με τα φιλαράκια τους, θα πρυτανεύσει η φιλία τους της κομματικής πειθαρχίας; Πώς μπορούν να εύχονται ο ένας στον άλλον “καλή επιτυχία” και να μη συμπεριλαμβάνουν σε αυτήν την “επιτυχία” το αντίπαλο κόμμα; Και αν όλα τα παραπάνω ισχύουν, πόση εμπιστοσύνη μπορεί να τους έχει ο ψηφοφόρος;».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ