Γύρισα στην πόλη, έπειτα από τέσσερις ημέρες πλήρους απραξίας. Δεν άκουγα ειδήσεις, δεν διάβαζα τον Τύπο, καθόμουνα στον ήλιο και μέτραγα στα πόσα σκάει το μεγάλο κύμα. Με το που πάτησα το πόδι στην Αθήνα με πήρε απ’ τα μούτρα η μπόχα, όχι της πόλης, αλλά της πολιτικής σκηνής. Δεν βγάζω άκρη για μία ακόμα φορά. Βλέπω, ακούω έναν έναν τους εκπροσώπους, τους υποψηφίους τους βουλευτές, δημάρχους και λοιπούς συγγενείς και ασφυκτιώ. Πνίγομαι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή