Οι Συντηρητικοί βρίσκονται στα πρόθυρα της διάσπασης λόγω του Brexit (κάποιοι είναι Remainers, άλλοι είναι Brexiteers, μερικοί ονειρεύονται χαοτική έξοδο χωρίς συμφωνία και ορισμένοι ζουν απλώς για τη στιγμή που θα γίνουν αρχηγοί στη θέση της αρχηγού). Δεν θα έπρεπε, λοιπόν, οι Εργατικοί να καλπάζουν στις δημοσκοπήσεις και να έχουν στο τσεπάκι τα κλειδιά της Ντάουνινγκ Στριτ; Υπό άλλες συνθήκες, ναι. Σήμερα όμως στο κόμμα του Τζέρεμι Κόρμπιν μαίνεται εμφύλιος πόλεμος για τον ίδιο λόγο που έχουν γίνει μαλλιά κουβάρια οι Τόρις: το Brexit. Οι Εργατικοί τρώγονται επειδή δεν μπορούν να συμφωνήσουν αν πρέπει να υποστηρίξουν ή όχι τη διεξαγωγή δεύτερου δημοψηφίσματος για την έξοδο από την ΕΕ. Οι ευρωπαϊστές στις τάξεις του κόμματος προσάπτουν στον Κόρμπιν ότι είναι ευρωφοβικός και κρυφο-Brexiteer (για τους δικούς του, «αριστερούς» λόγους) και τον πιέζουν ασφυκτικά να ταχθεί υπέρ της λεγόμενης «λαϊκής ψήφου», καθιστώντας τους Εργατικούς τη βασική φιλευρωπαϊκή φωνή στη mainstream πολιτική σκηνή. Ωστόσο, είναι κοινό μυστικό ότι ο 70χρονος ηγέτης του κόμματος, τον οποίον ο δεξιός Τύπος αρέσκεται να αποκαλεί «μαρξιστή»και «κομμουνιστή», δεν θέλει το δεύτερο δημοψήφισμα. Αποφεύγει όμως να το πει ξεκάθαρα, για να μην επέλθει ρήξη με τους Remainers του κόμματος οι οποίοι – σε επίπεδο μελών και ψηφοφόρων – υπερτερούν των Leavers.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή