Ψηφοδέλτιο

Σε πρώτη ανάγνωση είναι ένα απλό «μαλλιοτράβηγμα» μεταξύ υποψηφίων με το ίδιο κόμμα – έστω και σε διαφορετικές κάλπες. Ενα ποστ που σίγουρα βρίσκει θέση στις παραπολιτικές στήλες των εφημερίδων. Ο Τέλης Αϊβαλιώτης, που κατεβαίνει με τη ΝΔ στις εθνικές, σχολίασε στο Facebook τη συμμετοχή του Aκη Τσελέντη στο γαλάζιο ευρωψηφοδέλτιο. «Μερικοί επαναστατούν», έγραψε, «που η ΝΔ έβαλε στο ευρωψηφοδέλτι;o της, μαζί με πολλούς εξαιρετικούς υποψηφίους, και το νούμερο τον Τσελέντη. Δεν έχουν δίκιο. Η πολιτική είναι μια υπόθεση αντιπροσώπευσης». Και κατέληξε: «Μαγειρεύει κανείς με τα υλικά που υπάρχουν…». Σε δεύτερη, επομένως, ανάγνωση θα μπορούσε να είναι και μια ανάλυση για τον τρόπο που συνθέτουν τα ψηφοδέλτιά τους τα κόμματα. Για τους περιορισμούς που είθισται να έχουν. Για τη σημασία του γνωστού μότο «δώσε στον λαό αυτό που θέλει». Η διατύπωση του Αϊβαλιώτη ήταν – για να το πούμε κομψά – άκομψη. Βάζει, ωστόσο, στη συζήτηση ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όσοι στα κομματικά επιτελεία είναι επιφορτισμένοι με την επιλογή υποψηφίων.