Αν δεν ήταν μια στιγμή θριάμβου για την τηλεοπτική δημοκρατία, θα ήταν απλώς σύμπτωμα αριθμολαγνείας. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς την υπόμνηση του Αλέξη Τσίπρα ότι εκείνος, αντίθετα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τρελαίνει τα μηχανάκια της AGB; Πώς αλλιώς αν όχι κάτω από το πρίσμα της ακλόνητης πεποίθησης ότι στα τηλεοπτικά αλώνια είναι ασυναγώνιστος; Αυτό ήταν και το νόημα της πρότασης για τηλεοπτική μονομαχία. Εκείνος θα έφερνε στις οθόνες το κοινό που δεν μπορεί να μαζέψει ο αντιτηλεοπτικός Μητσοτάκης. Θα δάνειζε στον αντίπαλό του λίγη τηλεοπτική λάμψη. Και μετά θα τον συνέτριβε στον αέρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή