«Στο εσωτερικό του πλοίου αντίκρισα μια θάλασσα από πτώματα, όλα με τα πρόσωπα στραμμένα προς τα κάτω». Αυτή τη σκληρή εικόνα είδε και περιέγραψε στη «La Repubblica» η Κριστίαν Κατάνεο, όταν κλήθηκε να ταυτοποιήσει τα 352 πτώματα που βρέθηκαν στο βυθισμένο, ανοιχτά της Σικελίας, αλιευτικό σκάφος το 2015. Σε αυτό επέβαιναν δεκάδες πρόσφυγες που αναζητούσαν μια καλύτερη μοίρα στην Ευρώπη. Η πρόσκρουσή του με πλοίο που μετέφερε εμπορεύματα – το οποίο το είχε προσεγγίσει για να σώσει τους πρόσφυγες – τους οδήγησε στον υγρό τάφο. Από το ναυάγιο διασώθηκαν μόνο 28 άτομα και ένα χρόνο αργότερα το πλοίο ανασύρθηκε από τον βυθό και μεταφέρθηκε στη Σικελία, σε μια βάση του ΝΑΤΟ. Το τέλος, όμως, της τραγικής ιστορίας αυτού του πλοίου θα γραφτεί στην Μπιενάλε της Βενετίας, η οποία ανοίγει τις πύλες της στις 11 Μαΐου και θα διαρκέσει μέχρι τις 24 Νοεμβρίου. Το θανατηφόρο αλιευτικό των προσφύγων γίνεται έκθεμα στη σπουδαία διοργάνωση με την υπογραφή του ελβετού καλλιτέχνη Κριστόφ Μπουσέλ. Για την υλοποίησή της, ο 52χρονος εικαστικός ζήτησε άδεια για τη μεταφορά του σκάφους από τη Σικελία. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του σπουδαίου θεσμού, Πάολο Μπαράτα, πιστεύει ότι το έργο – υπό το τίτλο «Η βάρκα μας» (Barca nostra) – θα ευαισθητοποιήσει και θα αφυπνίσει τους επισκέπτες στο ζήτημα του Προσφυγικού. Η άποψη βρίσκει υποστηρικτές τουλάχιστον τόσους όσοι είναι και εκείνοι που πιστεύουν ότι όλα δεν μπορούν να γίνουν τέχνη και θέαμα. Παρόμοια ερωτήματα είχαν αναδυθεί από ένα παλαιότερο και εξίσου προχωρημένο δημιούργημα του Πάολο Μπαράτο. Ο ανήσυχος και ιδιοσυγκρασιακός Ελβετός το 2015 είχε μετατρέψει μια εγκαταλελειμμένη εκκλησία στη Βενετία, σε τζαμί, το οποίο λειτουργούσε κανονικά. Οι Αρχές της πόλης εκφράζοντας φόβους για τρομοκρατική επίθεση, το έκλεισαν.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ