Η αλήθεια των αγιογραφιών

Κανένας δεν θέλει να σκυλεύουν την οικογένειά του. Δεν θέλει ούτε ο Αλέξης Τσίπρας που χθες ανάρτησε στον λογαριασμό του στο Facebook ένα μακροσκελές κείμενο για να αποκρούσει την κατηγορία ότι ο εργολάβος πατέρας του έπαιρνε την περίοδο της δικτατορίας δημόσια έργα από το χουντικό καθεστώς. Χρωστάει μια απάντηση, έγραψε, όχι στο τίποτα του κυρίου Μητσοτάκη αλλά στην αλήθεια. Ο,τι ακολουθεί είναι μια αγιογραφία που οφείλει ο καθένας στον πατέρα του. Ούτε ίχνος σκιάς δεν πέφτει στο πορτρέτο του αγνού ανθρώπου που περιγράφει ο Πρωθυπουργός με μια κάπως μελοδραματικά λογοτεχνίζουσα διάθεση. Ο πατέρας που γεννήθηκε σε ένα φτωχό χωριό, που γνώρισε τη σκληρότητα του Εμφυλίου ως παιδί εαμιτών, που σπούδασε με πενιχρά μέσα, που πρόκοψε με σκληρή δουλειά, που φυλακίστηκε για ένα διάστημα από τη χούντα και που κάποια στιγμή αναγκάστηκε να ξενιτευτεί στη Σαουδική Αραβία για να βιοποριστεί. Ενας πατέρας για τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας τρέφει συναισθήματα αγάπης και υπερηφάνειας, όπως γράφει στην κατακλείδα του κειμένου του.