Μόλις 1 στους 3 δηλώνει πως ενδιαφέρεται

Με δύο υποψηφίους για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τον Φρανς Τίμερμανς των Σοσιαλδημοκρατών και τον Μπας Εϊκχαουτ των Πρασίνων, αλλά και με έναν πρωθυπουργό, τον Μαρκ Ρούτε, που το όνομά του ακούγεται ως πιθανός αντικαταστάτης του Ντόναλντ Τουσκ, θα έλεγε κανείς ότι οι Ολλανδοί έχουν κάθε λόγο να ενδιαφέρονται τα πλείστα για τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και ιδίως για τις επικείμενες ευρωεκλογές. Το αντίθετο, μόλις ένας στους τρεις Ολλανδούς δηλώνει ότι ενδιαφέρεται για τις ευρωπαϊκές εκλογές, ενώ η συμμετοχή αναμένεται να διαμορφωθεί στο 37-45%. Και αυτό ενώ αναλυτές περιμένουν αυξημένο ενδιαφέρον, κυρίως λόγω της συμμετοχής του ακροδεξιού κόμματος, Φόρουμ για τη Δημοκρατία (FvD). Το μόλις δύο ετών κόμμα του Τιερί Μποντέ, το οποίο κατεβαίνει για πρώτη φορά στις ευρωεκλογές (έχοντας ήδη ανατρέψει τα πολιτικά δεδομένα στις δημοτικές εκλογές τον Μάρτιο), φαίνεται ότι θα αναδειχθεί δεύτερο με τέσσερις έδρες σε μια μάχη στήθος με στήθος με το κόμμα του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε (VVD), το οποίο αναμένεται να αυξήσει σε πέντε τις έδρες του στο Ευρωκοινοβούλιο, ενισχύοντας έτσι τους Φιλελεύθερους (ALDE) του Γκι Φερχόφστατ. Η ενδυνάμωση Μποντέ (που φιλοδοξεί να ενταχθεί τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές, ECR) έχει προκαλέσει μεγαλύτερη στροφή προς τα δεξιά των θέσεων του VVD σε κρίσιμα ζητήματα, και κυρίως στο Μεταναστευτικό, θέμα που κυριαρχεί στον πολιτικό διάλογο της χώρας, όπως επίσης το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Αλλά και οι Πράσινοι αναμένουν ενίσχυση των δυνάμεών τους και μάλιστα διπλασιασμό των ευρωβουλευτών τους σε τέσσερις. Δεν είναι μόνο ο Spitzenkandidat Εϊκχαουτ, που αποτελεί πόλο έλξης των «πράσινων» ψηφοφόρων, αλλά και η Τζούντιθ Σαργκεντίνι, η εισηγήτρια στο Ευρωκοινοβούλιο για την επιβολή κυρώσεων κατά της Ουγγαρίας, ένα θέμα που παρακολουθεί στενά η Ολλανδία. Αντίθετα, το εργατικό κόμμα PvdA φαίνεται να παραμένει στις τρεις έδρες, παρά τον ρόλο κλειδί του Τίμερμανς, ο οποίος είναι το μόνο πρόσωπο ανάμεσα στους υποψήφιους ευρωβουλευτές που αναγνωρίζουν μαζικά οι Ολλανδοί. Πρόσφατα, μάλιστα, δήλωσε ότι είναι πεπεισμένος ότι θα είναι σύντομα ο πιο υψηλόβαθμος αξιωματούχος της ΕΕ. Δήλωση, που σίγουρα προκαλεί θετικά ρεφλέξ στη «μικρο-μέγαλη» Ολλανδία, η οποία επιδιώκει να τοποθετούνται Ολλανδοί σε θέσεις – κλειδιά στην ευρωπαϊκή και διεθνή σκηνή. Αλλωστε, όπως συστηματικά διαμηνύει ο πρωθυπουργός της χώρας, για την Ολλανδία το πρωτεύον είναι μια Ευρώπη ισχυρή στη διεθνή σκηνή. Στο πλαίσιο αυτό, η χώρα υποστηρίζει την κατάργηση της ομοφωνίας σε ορισμένα πεδία της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, ζήτημα, πάντως, που δεν βρίσκει ομοφωνία ανάμεσα στα ολλανδικά κόμματα. Εντονες διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων εκφράζονται επίσης στο αν η φορολογική πολιτική θα πρέπει να παραμείνει εθνικό ζήτημα. Σε μια χώρα, που προσφέρει ειδικές συμφωνίες σε πολυεθνικές εταιρείες, το θέμα έχει σημαντική βαρύτητα.