Ενα από τα μεγάλα κείμενα της ευρωπαϊκής κληρονομιάς είναι «Η καταγωγή της τραγωδίας από το πνεύμα της μουσικής» του Νίτσε. Οσο κι αν ο αμφιλεγόμενος έκτοτε φιλόσοφος επεξεργάστηκε θέματα της μεγάλης φιλοσοφικής παράδοσης εκκινώντας από τους προσωκρατικούς και ιδιαίτερα τον Ηράκλειτο, η ιδιοφυΐα του αποτυπώθηκε στο έργο αυτό που επηρέασε σε πλάτος και βάθος κυρίως το παγκόσμιο θέατρο και γέννησε με άλλη ιδιοφυή μορφή, τον Βάγκνερ, που υλοποίησε στο μουσικό τραγικό θέατρο τις ιδέες του Νίτσε, στην προσπάθειά του να αναβιώσει το αρχαίο τραγικό ρίγος ισορροπώντας τη μουσική τής γλώσσας με την ταραχή των παθών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή