«Δεν φταίμε όλοι μαζί. Κάποιοι τα φάγανε, κάποιοι προστάτεψαν μεγαλοεργολάβους και κάποιοι ήταν ομοτράπεζοι στα κότερα μεγαλοεπιχειρηματιών». Η φράση ανήκει στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και απηχεί μάλλον τις παλαιότερες απόψεις του για τη σχέση της εξουσίας με τις επιχειρηματικές ελίτ και τη διαπλοκή. Λίγο αργότερα, και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός έλεγε, στις προγραμματικές δηλώσεις του, πως το «παράδειγμα του λιτού βίου πρέπει να ξεκινήσει από μας». Η κρουαζιέρα στο Ιόνιο αμέσως μετά το θανατικό στο Μάτι σάρωσε όλες αυτές τις δηλώσεις, εκθέτοντας τη «γυμνή εξουσία» σε κοινή θέα. Προφανώς δεν έχει πλέον καμία σημασία να σημειώσουμε τις αντιφάσεις ανάμεσα σε αυτά που έλεγε και σε αυτά που έκανε ο κ. Τσίπρας, είτε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είτε ως Πρωθυπουργός. Αυτό που έχει σημασία είναι να εντοπίσουμε ένα σταθερό γνώρισμα του ήθους και του ύφους της «πρώτη φορά» Αριστεράς: τον λαϊκιστικό ηθικισμό.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ