Ο Παρθενώνας «βλέπει» τη Σύμη

Το σκηνικό του καιρού άλλαξε και πάλι. Οι χρυσές αχτίδες του ήλιου άφησαν τη θέση τους σε εικόνες λιγότερο φωτεινές. Ο γαλάζιος ουρανός καλύφθηκε από γκρίζα σύννεφα, χοντρές σταγόνες βροχής κυλούν στις ιστορικές πλάκες του Πικιώνη στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Οι τουρίστες, οι οποίοι «ανηφορίζουν» στον Παρθενώνα, παρακολουθούν με βλέμμα γεμάτο απορία το σκηνικό με τα γκρίζα χρώματα, που κάποιες φορές «μεταμορφώνονται» σε μελαγχολικό μαβί. Ολοι τους πίστευαν ότι στην Ελλάδα θα συναντήσουν ολόχρυσες εικόνες, καυτές θερμοκρασίες και ήρεμες καταγάλανες θάλασσες. Η πορεία στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης είναι δύσκολη. Οι τουρίστες, αν και φορούν αθλητικά παπούτσια, επιλέγουν να περπατήσουν με αργά βήματα. Αργότερα απολαμβάνουν το φαγητό τους στα εστιατόρια της Διονυσίου Αρεοπαγίτου ή προχωράνε στο εσωτερικό της Πλάκας με τα μικρά γραφικά ταβερνάκια. Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει τι είδους τουρισμός είναι αυτός. Οι περισσότεροι επιλέγουν φτηνά ταβερνεία ή σουβλακερί. Στη συνέχεια επισκέπτονται καταστήματα λαϊκής τέχνης, όπου οι αγορές τους αρκετές φορές δεν ξεπερνούν τα δύο ή τρία ευρώ. Ο υψηλού επιπέδου τουρισμός, ο οποίος προτιμάει τα καλά ξενοδοχεία στην Πλατεία Συντάγματος (για μια συνήθως βραδιά στην πρωτεύουσα), σπεύδει να «πετάξει» στα κοσμοπολίτικα νησιά μας. Η Σαντορίνη, η Μύκονος, η Πάρος, ακόμα και πιο μακρινοί ταξιδιωτικοί προορισμοί, όπως η Φολέγανδρος, η Σύμη, η Πάτμος με τα υπέροχα μοναστήρια, γεμίζουν συνέχεια από ξένους επισκέπτες. Οι κάτοικοι περιμένουν βέβαια τον «βαρύ» τουρισμό με τα yachts και τα ιδιωτικά αεροπλάνα. Είναι το είδος τουρισμού που δίνει ισχυρές τονωτικές ενέσεις στην ελληνική οικονομία. Οι Τούρκοι πάντως ήδη έχουν «καταλάβει» την αριστοκρατική Σύμη, αγαπημένο νησί των Σίλβιο Μπερλουσκόνι και Ντιέγκο ντε λα Βάλε.